Зөлхиҗә ае турында

Зөлхиҗә аена кердек. Бу айның фазыйләтләре турында аерым сөйләшү дә артык булмас, чөнки зөлхиҗә динебездәге иң олы ике бәйрәмнең берсе - Корбан гаете, ә димәк, хаҗ кылу һәм корбан чалу ае.

Хаҗ - Исламдагы биш багананың берсе. Ул кешенең җисеме-тәненә дә, аның милек-мөлкәтенә дә кагыла. Хаҗ гамәлен үтәү һиҗрәтнең 9 нчы елында әмер ителә. "Гыймран" сүрәсенең 97 нче аятендә мөмкинлеге булган һәр мөселманның "Йорт" янына, ягъни Кәгъбәтулла янына баруы, аның тирәли әйләнеп йөрү - тәваф кылу фарыз итеп куелу турында әйтелә. Игътибар итегез, бары тик көче җитүчеләргә генә Аллаһ Тәгалә моны бурыч итеп куя. Пәйгамбәребез Мөхәммәт салләллаһү галәйһи үә сәлләм: "Җомга һәм бәйрәм намазларында катнашу - фәкыйрьләрнең хаҗы ул", - ди.

Корбан чалуны да, мөмкинлекләре булмаган кешеләрне гөнаһлы итмәс өчен, Раббыбыз фарыз гамәл итмәгән. Ә кемнең мөмкинлеге булып, корбан чалдыра икән, чалынган мал йонының һәр бөртеге санынча саваплы була.

Бу айда, бигрәк тә беренче ун көндә нәфел уразасы тоту, тәшрикъ көннәрендә Раббыбызны олылап: "Аллаһу әкбәр, Аллаһу әкбәр, ләәә-иләәһә иләл-лааһу үәллааһу әкбәр, Аллаһу әкбәр, үә лилләһил хәмде!" дип тәкъбирләр әйтү бик саваплы.

Бу айны динебезне дәгъват итеп, сөннәтләрне үтәп яшәргә омтылсак, тормышның авыр, мәшәкатьле һәм ыгы-зыгылы булуына карамастан, йомшак күңелле, тәмле сүзле, миһербанлы-шәфкатьле булырга тырышсак, изге сәдака биргән шикелле әҗер-савплы булырбыз, инша Аллаһ!