Көрәшбүләк бүләге мин!

Томан

Иртәнге йомшак җылы җил
Яфраклар серен тыңлый.
Сөйгәнен мактый сандугач -
Бер мизгелгә дә тынмый.

Мин синең белән янәшә,
Шундый якын, илаһым!
Өзелеп көткән очрашуны
Озынайтчы, и Раббым!

Мин риза шушы минутка -
Кирәкми синсез гомер!
Бер мәлдә дөрләп кабыныйм,
Түзми бөгелсен тимер.

Әйләнәм янар учакка,
Дөнья, безгә карама!!!
Уяндым... Син янымда юк -
Ярда томан тарала...

Сирәк очрашабыз
Колагымда - назлы тавышың,
Пышылдыйлар иреннәрең:
"Чәчләрең - серле кара төн,
Җыйган исен сиреньнәрнең.

Маңгаең синең - серле тау,
Мине гел үзенә дәшә.
Ике күзең - төпсез диңгез,
Энҗе тешләр нурлар чәчә.

Магниттай тартып тора
Битеңнең чокырчыклары.
Синең кебек фәрештәне
Җуя гына күрмим тагы..."
* * *
Сискәнеп уянып китәм
Иң җылы төшендә генә...
Синең белән очрашабыз
Хәзер тик төшемдә генә.

Төшем генә булса икән

Без каршылаган алсу таң,
Бергә агызган көймәләр,
"Синсез мин юк", - диюләрең
Сихерле бер төш мәллә?

Күктә йолдыз атылганда
Тыңлау йөрәк тибешеңне,
Иртәгәдән уртак тормыш...
Минем хыял җимешеме?

Боз шикелле салкын караш,
Йөрәкне өшетә сүзең:
"Безнең юллар аерылды!"
Булса иде бары төшем!!!

Дуслык кайда?

Сүзләребез уртак иде,
Уртак иде шатлык,
Борчуларны да бүлештек,
Бергә дуслар таптык.

Аның саен якынайдык:
Уртак булды серләр.
Икеләнү-шикләнүне
Сөйлим тагын кемгә?

Һични аера алмас безне:
Әләк, кайгы, шатлык...
Бик күп нәрсә уртак иде -
...Уртак яр да таптык!

Дуслык кына юк...

Сине йоклатканда

Күк тулы йолдыз гына,
Ай йөри ялгыз гына.
Ак көмештәй ак нурым,
Әлли-бәлли, матурым.

Йомры-йомшак песием,
Күз нурым син, тәтием,
Бит очыңнан пәп итәм,
"Тәмле йокы" һәм... китәм.

Зур болын төшеңдә күр,
Миңа ал такыя үр.
Уятырмын иртән килеп:
"Бердәнберем син бит", - диеп.